Een terroristische aanslag in Nederland, is dat mogelijk? De
meningen daarover zijn verschillend, maar lijken na alle gebeurtenissen in
Parijs – de moord op twaalf medewerkers bij Charlie Hebdo, het doodschieten van
een politieagente, de gijzeling in een drukkerij en in een Joodse winkel –
steeds meer naar ja uit te gaan. Het komt dichterbij en dat beseffen we maar al
te goed.
Toen ik mijn nieuwste thriller Verbroken schreef, vulden de aanslagen in Parijs nog niet de
voorpagina’s van kranten en nieuwsuitzendingen op de televisie. Wel gebeurden
ze elders en dat was voor mij een reden om eens te gaan bekijken of een
terreuraanslag in Nederland écht mogelijk is. Het antwoord bleek ja. Al zijn
wij een klein landje, en zijn wij misschien helemaal niet zo “aantrekkelijk”
voor radicalen, een simpele aanslag zou hier toch voor enorm veel economische
schade en maatschappelijke ontwrichting kunnen zorgen, om nog maar te zwijgen
over de hoeveelheid slachtoffers die erbij zouden kunnen vallen. Het idee voor
een nieuw boek was geboren.
Dat het allemaal zo dichtbij zou komen, had ik vooraf niet
kunnen bedenken. In ieder geval niet dat het op zo een korte termijn zou zijn.
Ik besefte ineens dat, alhoewel het grootste deel van het verhaal van Verbroken slechts fictie is, het zomaar
kan gebeuren: een groep radicalen bedenkt een plan om hier in Nederland een
aanslag te plegen en treft voorbereidingen om het tot uitvoer te brengen.
Niemand die het weet, niemand die het verwacht. En dan ineens gebeurt het.
Kunnen we er iets tegen doen? Ik denk het niet, behalve dan
misschien met elkaar de strijd aangaan tegen degenen die willen verhinderen dat
wij als mensen samenleven. Samenleven zonder vooroordelen, zonder angst, en
zonder beperkingen in ons denken en doen.
Verbroken is
inmiddels af. Het is een verhaal geworden over een situatie die hier in
Nederland zomaar zou kunnen gebeuren, maar waarvan ik hoop dat het nooit
bewaarheid zal worden.
