maandag 31 januari 2011

Recensie Crimezone

Obsessies uit het verleden

Linda Jansma's (1967) schrijverscarrière gaat haar voor de wind. Op haar 12de stuurde ze al verhalen naar een uitgeverij. In 2009 haalt ze de 5de plaats in de schrijfwedstrijd het Beste Manuscript. Vervolgens publiceerde ze met Caleidoscoop haar 1ste thriller bij Verbum Crime. Naast het werken aan haar thrillers geeft ze zich over aan het schrijfvirus door commerciële teksten te schrijven, schrijfcursussen te volgen en Journalistiek en Media te studeren. Verrassend genoeg werkt ze ook nog in een hondentrimsalon.

Caleidoscoop draait rond Janine Burghout. Haar man Albert en zij zijn de eigenaars van de exclusieve Club Mercury in het Amsterdamse havengebied. Hun eerste zorg is echter de opvoeding van hun pittige tienerdochter Nicole. Het jachtige leven van Janine en Nicole valt echter in duigen door de dramatische moord op Albert. De politie tast in het duister in de moordzaak. Janine daarentegen, wordt geplaagd door beelden en angsten uit haar verleden. Haar grootste vrees draait om haar dochter, dat Nicole zou overkomen wat Janine ooit overkomen is...Het ziet ernaar uit dat het verleden haar inhaalt.

Linda Jansma schreef met Caleidoscoop een echte pageturner. Haar vloeiende schrijfstijl bepaalt in grote mate het tempo van het boek. De vaart zit er dan ook van begin tot eind in. De elementen van het verhaal zijn: een vrouw, een vermoorde echtgenoot en een verborgen verleden. De ontwikkeling van deze elementen in de plot is briljant in haar rechtlijnigheid en complexloosheid. Linda Jansma's taalgebruik weerspiegelt deze eenvoud. Het is helder, figuratief en meeslepend.

De lezer verdient met andere woorden de volgende waarschuwing. Het is noodzakelijk om voldoende tijd te voorzien voor dit boek. Het lezen staken is vrijwel onmogelijk!

zondag 23 januari 2011

Hoera!

Caleidoscoop is genomineerd voor Beste Nederlandse Vrouwenthriller 2010!

Al twee keer eerder -in 2008 en 2009- stelde Vrouwenthrillers.nl een lijst samen van boeken die door hun recensenten 4,5 of 5 sterren kregen. Dit jaar waren dat 14 boeken, waarvan Caleidoscoop er één is: die kreeg maar liefst 5 sterren!
Ondanks dat ik niet al te veel hoop heb de titel te winnen -daarvoor is Caleidoscoop echt nog te kort in de winkels- zou het leuk zijn als u me toch een eindje op weg helpt. Door op mij te stemmen. Dat kan door op de site van Vrouwenthrillers mijn boek aan te vinken. Vergeet daarna niet via de ontvangen email uw stem te bevestigen!
Mijn dank is groot!

 
O ja, voor de deelnemers aan het Moordspel... leuk dat jullie naar een aanwijzing komen zoeken. Hij staat ergens op deze pagina!
Veel plezier!

dinsdag 18 januari 2011

Recensie De Telegraaf

Opnieuw 5 sterren voor Caleidoscoop!
maandag, januari 03, 2011
door Jolanda Janssen


Niemand die haar diepste geheim kent

Het is zondagochtend als Janine Burghout wakker schrikt van de deurbel. Ze weet niet wie ze verwacht als ze de voordeur opentrekt. Een vriendin van haar dochter Nicole misschien, een buurvrouw, desnoods Jehova’s getuigen. In ieder geval niet de man en vrouw die voor haar staan. ,,Politie”, zegt de man terwijl hij zijn identificatiebewijs omhoog houdt. Ze krijgt het koud als ze de blik in zijn ogen ziet. ,,Het gaat om uw man. Ik vrees dat we slecht nieuws hebben.” Drie kwartier later zijn de twee rechercheurs weer weg. Het meeste van wat ze hebben verteld, is langs Janine heengegaan. De enige woorden die zijn blijven hangen, zijn ‘overvallen’, ‘neergeschoten’ en ‘ter plaatse overleden’.

Club
Haar man Albert is voor de deur van hun succesvolle club Mercury, een dans- en eetgelegenheid in het Oostelijk Havengebied Amsterdam, vermoord. Albert, de enige op de wereld die Janine vertrouwde, die haar door de zwartste periode van haar leven had gesleept. Nu is ze weer alleen, en is er niemand die haar diepste geheim kent. Ook haar 16-jarige dochter Nicole niet.

Lening
Tien jaar bestaat de club nu. Janine was 22 toen ze hem opende en haar droom werkelijkheid werd. Albert had haar ertoe aangezet. Hij had wat spaargeld dat hij wel in het bedrijf wilde stoppen en hij zou garant staan bij de bank, zodat ze voor de rest een lening kon afsluiten. Binnen drie jaar was het zo’n succes, dat ze van een driekamerflatje naar een enorm groot, vrijstaand huis in Amstelveen konden verhuizen.

Sms
Was Albert bezig met het witwassen van drugsgeld, zoals journalisten beweren? Werd hij afgeperst, zoals Luuk, het hoofd van de beveiliging, zegt? Hoe kan het dat ze ineens een sms krijgt van Albert? Hoelang zal het duren tot een van de rechercheurs haar herkent? Wie is de man, die ze bijna omver rijdt en die volgens de buurvrouw vaak in de straat staat te kijken naar haar huis? En van wie zijn die verse witte bloemen in haar keuken?

Debuut
Caleidoscoop is het debuut van Linda Jansma, en dat is knap. Het is razend spannend en ontroerend tegelijk, behalve thriller een liefdesrelaas en psychologisch goed onderbouwd; je snapt precies hoe het in Janines jeugd kon misgaan. En het is ook nog eens geschreven in stoere taal. Een voorbeeldje, om een kater te omschrijven: een kop als een metalen emmer waarop een heel Japans Taiko orkest een generale repetitie houdt. Dat soort beschrijvingen brengen ook de nodige glimlachjes op het gezicht.
Caleidoscoop, door Linda Jansma. Uitgeverij Verbum Crime, 350 pagina’s, €14,95,
Waardering: 5 sterren

Recensie de Leestafel

Caleidoscoop
Linda Jansma

Laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen: met Caleidoscoop heeft Linda Jansma een prima visitekaartje als thrillerschrijfster afgegeven. Ik kan niet anders zeggen. Het verhaal staat als een huis en is van voor naar achter in balans. Het begint met een intrigerende openingsscène in het verleden, waarna het verhaal verspringt naar 2009, waarin we kennis maken met Janine en Albert – een droompaar: ze zijn al jaren zielsgelukkig met elkaar, hebben een prachtige dochter, zijn eigenaar van een zeer goed lopende club in Amsterdam en wonen in een mooi huis. Dan gebeurt het meest verschrikkelijke wat Janine kan overkomen: Albert wordt op de stoep van de club doodgeschoten en haar hele wereld stort in. De politie tast in het duister over motief en dader, hoewel er diverse verdachten zijn. Is de moordenaar één van de personeelsleden van de club? Er is sprake van dreigbrieven die door een onbekende zijn geschreven. Het onderzoek sleept zich voort en intussen wordt het perspectief regelmatig verwisseld met het verleden – waarin Janine ook al het nodige meegemaakt blijkt te hebben – en dat steeds dichterbij kruipt naar het heden. Tergend langzaam wordt de spanning opgebouwd tot de onvermijdelijke climax waarin toch nog onverwachts de moordenaar in een andere hoek gezocht moet worden dan je eerst denkt.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik bij ontvangst van het boek enige twijfels had: een nieuwe Nederlandse thrillerschrijfster, kan die zich meten met bekende namen als Saskia Noort, Loes den Hollander en Corinne Hartman? Het antwoord is: ja, volledig! Ik ben zeer gecharmeerd geraakt van het zorgvuldige taalgebruik van Linda Jansma, waarbij ze met veel oog voor detail een vloeiend en geloofwaardig verhaal weet neer te zetten. Enerzijds moet je rustig blijven lezen om alles in je op te kunnen nemen terwijl anderzijds de spanning steeds meer toeneemt en je alleen maar zo vlug mogelijk verder wilt lezen om te weten te komen wat er nu eigenlijk aan de hand is. De karakters zijn mooi uitgewerkt en zeer levensecht beschreven met realistische dialogen.

Is er dan geen enkel minpuntje te noemen? Wat mij betreft wel en dat is het gebruik van moeilijke woorden, die in schril contrast staan met de rest van de tekst. Woorden als ‘persisterend’, ‘resignatie’ en ‘cataleptische’ passen niet bij het overige taalgebruik in het boek. Ze halen onnodig de vaart uit het verhaal en zijn voor mij daarom licht irriterend. Gelukkig komen ze niet al te vaak voor. Voor de rest: chapeau!
ISBN: 9789461090058 paperback 348 pagina’s Uitgeverij: VerbumCrime december 2010
© Joanazinha, 3 januari 2010

vrijdag 14 januari 2011

En toen ...

… lag mijn boek bij de Bruna. Hoewel… liggen is niet het juiste woord. Hij stond. Tussen Dan Brown en Jessica Durlacher.




En natuurlijk moest mijn vriendin ook nog een foto maken terwijl ik ervoor sta…



De verkoopster deelde mee dat ze al aardig wat exemplaren verkocht heeft vanaf dat plekje…
Nu voel ik me toch wel trots, hoor…

Kan het nog gekker?

Begon mijn jaar al goed met het nieuws dat Caleidoscoop Boek van de Maand is op Vrouwenthrillers.nl, hoor ik net ook nog eens dat mijn boek één van de 14 genomineerden is voor Beste Nederlandse Vrouwenthriller van 2010! Nu heb ik niet zoveel hoop om die titel te winnen (boek is nog veel te kort uit), maar mocht iemand Caleidoscoop gelezen hebben en het een goed boek vinden, dan kan die zijn/haar stem hier uitbrengen.
Mag ik zeggen dat ik toch wel een beetje beduusd ben?

Goed begin

Het jaar 2011 begint goed. Nog maar net mijn bed uit na een toch wel heftig nachtje, krijg ik bericht dat Caleidoscoop op Vrouwenthrillers.nl als Boek van de Maand vermeld staat. Met de volgende tekst erbij: Bijna op de valreep van 2010 verscheen het debuut van Linda Jansma: Caleidoscoop. Een verrassend debuut van ongekend hoge kwaliteit. Zo schrijft een lezer: ‘Caleidoscoop is een prima geschreven, boeiend en spannend verhaal met oog voor detail en omgeving.’ Daar sluiten wij ons geheel bij aan.
Daar werd ik toch wel even stil van. Vooral omdat ik even daarna op twitter de opmerking van een recencent las “dat mijn boek haar tot nu toe erg verraste en dat het terecht was dat het tot Boek van de Maand was verkozen”.
Tel daar alle leuke lezersreacties bij op en u kunt zich voorstellen dat het jaar 2011 voor mij startte met voeten die zomaar ineens naast mijn schoenen liepen. Ik moet ze maar weer gauw aantrekken, die schoenen. Anders krijg ik nog koude voeten…
Enfin. Komende zomer komt Tweestrijd uit. Ik hoop dat dat net zo goed ontvangen gaat worden door de lezers als Caleidoscoop. Maar dat is afwachten.

Trots

Om maar met de deur in huis te vallen: ik ben trots. Supertrots. Mijn boek, Caleidoscoop, is nu twee weken uit en de meningen van de lezers liegen er niet om. Een ware sterrenregen. Maar het meest trots ben ik op de eerste, echte, officële recensie, die gisteren, één dag voor kerstmis, op Vrouwenthrillers werd geplaatst. Eerlijk gezegd had ik op slechts drie sterren gerekend. Oké, een beetje gehoopt op vier. Maar wat ik kreeg had ik zelfs in mijn stoutste dromen niet verwacht.
Afijn. Oordeel zelf en probeer niet van uw stoel te vallen. Ik deed dat namelijk wel…
==
Recensie:
VrouwenThrillers.nl (Annette) op 24 december 2010:
Vaak kan je in een debuut de onervarenheid van de schrijver herkennen: De stijl is goed, maar het verhaal net niet helemaal, of andersom. Het plot is voorspelbaar of te gekunsteld. Te veel details of juist te weinig en dan heb ik het nog niet over de debuten vol met losse eindjes (die je trouwens ook vaak in niet-debuten tegekomt). Maar al dit commentaar slaat NIET op Linda Jansma en haar debuut Caleidoscoop.
In Caleidoscoop wordt Janine – eigenaresse van Club Mercury – teruggeworpen in haar verleden wanneer haar man Albert voor de deur van de club wordt vermoord. Janine heeft toen ze jonger was al heel wat meegemaakt en de dader zou wel ‘ns iets met dat verleden te maken kunnen hebben. Maar ook in het heden zijn genoeg verdachten aan te wijzen.
Afwisselend worden het heden en het verleden van Janine ontrafeld en ga je als lezer het totaalplaatje begrijpen. En net als je denkt te weten waar het heen gaat, blijkt dat Linda Jansma haar verhaal en haar karakters perfect onder controle heeft. Houd je vast voor de eindspurt die dan volgt.
Linda Jansma maakt mooie, verzorgde zinnen waarmee ze de lezer betovert net zoals een caleidoscoop betovert: Je wilt alleen maar doorlezen, om erachter te komen wat er gaat gebeuren op de volgende bladzijde. Ondanks alle details die Linda beschrijft heeft de lezer genoeg ruimte om mee te denken, mee te puzzelen, maar ook om mee te hopen op dat ene goede einde…
Alleen de kaft is naar mijn idee te licht van kleur voor deze toch wel donkere thriller die zich deels ’s nachts afspeelt, maar dat heeft geen effect op die 5 verdiende sterren! En nu nog de verfilming!
Oordeel: 5 sterren