Caleidoscoop
Linda Jansma
Laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen: met Caleidoscoop heeft Linda Jansma een prima visitekaartje als thrillerschrijfster afgegeven. Ik kan niet anders zeggen. Het verhaal staat als een huis en is van voor naar achter in balans. Het begint met een intrigerende openingsscène in het verleden, waarna het verhaal verspringt naar 2009, waarin we kennis maken met Janine en Albert – een droompaar: ze zijn al jaren zielsgelukkig met elkaar, hebben een prachtige dochter, zijn eigenaar van een zeer goed lopende club in Amsterdam en wonen in een mooi huis. Dan gebeurt het meest verschrikkelijke wat Janine kan overkomen: Albert wordt op de stoep van de club doodgeschoten en haar hele wereld stort in. De politie tast in het duister over motief en dader, hoewel er diverse verdachten zijn. Is de moordenaar één van de personeelsleden van de club? Er is sprake van dreigbrieven die door een onbekende zijn geschreven. Het onderzoek sleept zich voort en intussen wordt het perspectief regelmatig verwisseld met het verleden – waarin Janine ook al het nodige meegemaakt blijkt te hebben – en dat steeds dichterbij kruipt naar het heden. Tergend langzaam wordt de spanning opgebouwd tot de onvermijdelijke climax waarin toch nog onverwachts de moordenaar in een andere hoek gezocht moet worden dan je eerst denkt.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik bij ontvangst van het boek enige twijfels had: een nieuwe Nederlandse thrillerschrijfster, kan die zich meten met bekende namen als Saskia Noort, Loes den Hollander en Corinne Hartman? Het antwoord is: ja, volledig! Ik ben zeer gecharmeerd geraakt van het zorgvuldige taalgebruik van Linda Jansma, waarbij ze met veel oog voor detail een vloeiend en geloofwaardig verhaal weet neer te zetten. Enerzijds moet je rustig blijven lezen om alles in je op te kunnen nemen terwijl anderzijds de spanning steeds meer toeneemt en je alleen maar zo vlug mogelijk verder wilt lezen om te weten te komen wat er nu eigenlijk aan de hand is. De karakters zijn mooi uitgewerkt en zeer levensecht beschreven met realistische dialogen.
Is er dan geen enkel minpuntje te noemen? Wat mij betreft wel en dat is het gebruik van moeilijke woorden, die in schril contrast staan met de rest van de tekst. Woorden als ‘persisterend’, ‘resignatie’ en ‘cataleptische’ passen niet bij het overige taalgebruik in het boek. Ze halen onnodig de vaart uit het verhaal en zijn voor mij daarom licht irriterend. Gelukkig komen ze niet al te vaak voor. Voor de rest: chapeau!
ISBN: 9789461090058 paperback 348 pagina’s Uitgeverij: VerbumCrime december 2010
© Joanazinha, 3 januari 2010
Geen opmerkingen:
Een reactie posten